|
"Wpisani w historię Chojna" |
||
|
Leon Radziej Urodził się 11 lutego 1914 r. w Chojnie koło Wronek z ojca Walentego (1885-1945) - murarza i matki Katarzyny Kramer (1888-1967). Z tego związku małżeńskiego urodziło się pięcioro dzieci: Łucja, Janina, Leon, Joachim i Zygmunt. Walenty, żeniąc się z Katarzyną, stal się właścicielem dwóch jezior: Radziszewskiego i Chojeńskiego. Dzięki połowom ryb, które zaczęły przynosić większe dochody niż plony z rodzinnego gospodarstwa rolnego, Walenty z rolnika powoli stawał się rybakiem, a jeszcze jako kawaler dorabiał murarką, nie mogąc z rodziną utrzymać się tylko z pracy na roli.
Leon został rolnikiem - rybakiem, z upływem czasu stając się wyłącznie rybakiem. Ożenił się z Anielą z Jankowiaków (ur. 1914 r.) - robotnicą leśną, z którą miał czworo dzieci: Stanisława (1943) - technik mechanizacji rolnictwa, Andrzeja (1945) - ukończył Wyższą Szkołę Rolniczo -Techniczną w Olsztynie, był rybakiem - pracował na kutrze rybackim i jako motorzysta okrętowy, zmarł w 1990 r., Annę (1946) - ukończyła Akademię Rolniczą w Poznaniu - inżynier rolnik, Waldemara (1951) - mgr inż. rybactwa śródlądowego. Leon Radziej mieszkał w Chojnie od urodzenia, do 1946 r. w centrum wsi razem z bratem Zygmuntem. Do tego czasu pracował głównie jako rolnik. Następnie przeniósł się do Chojna Kalwarii, gdzie zamieszkał w wykupionym przez siebie, wraz z górą Kalwarią - 0,49 ha, murowanym domu z 1917/18 r. Do 1947 r. by! po ojcu właścicielem dwóch Jezior, które zostały upaństwowione, a L. Radziej dzierżawił je od państwa do 1949 r. W latach 1950-1966 pracował Jako kierownik Państwowego Gospodarstwa Rybackiego w Lutomiu, obejmującego swym zasięgiem 100 jezior w powiatach: szamotulskim, międzychodzkim, czarnkowskim i obornickim. Od 1974 r. byt na rencie, od 1979 r. na emeryturze. W latach 1956-1972 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Robotniczej PG Ryb. Do ZboWiD-u należał od 1969 r. (działalność w AK i udział w walkach o Warszawę w 1939 r.). W latach pięćdziesiątych, sześćdziesiątych i siedemdziesiątych pełnił funkcję przewodniczącego Rady Parafialnej w Chojnie. Życie i pracę swej rodziny L. Radziej utrwalał w dzienniku - pamiętniku, który prowadził od 1952 r. Bardzo interesujące są jednak fakty z jego życia sprzed tego okresu. W latach 1937-1938 odbył służbę wojskową w VII Batalionie Saperów w Poznaniu. W latach 1942-1945 był kierownikiem placówki Armii Krajowej w Chojnie, podległej ośrodkowi dyspozycyjnemu w Sierakowie. Przez cały okres okupacji hitlerowskiej posiada) radioodbiornik i krótkofalówkę, która pozwalała mu na systematyczny kontakt z przełożonymi. 28 maja 1943 r. udzielił wszechstronnej pomocy 5 jeńcom radzieckim, którzy zbiegli z ni Rzeszy (uciekli z jednego z obozów niemieckich) i wędrowali już 53 dni - przeważnie nocą.. Przebyli około 500 km drogi i dalej uciekali na wschód. Działalność okupacyjna L, Radzieja stanowiła ważny okres w jego życiu. Chętnie o nim myślał i do tego czasu wracał, lubił o nim opowiadać. Leon Radziej zmarł 28 stycznia 1993 r. w Poznaniu. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Chojnie. Romuald Krygier
|
|
