500 LAT SOŁECTWA CHOJNO
 
 

Pierwsza informacja, która wymienia sołtysów w Chojnie, pochodzi sprzed pięciu wieków, dokładnie z 1499 roku.
Wówczas właścicielem Chojna był Jan Ostroróg*, a w Polsce panował król Jan I Olbracht (syna Kazimierza Jagiellończyka).
Informację zapisano w księgach grodzkich poznańskich, cyt.: Wieś Chojno z dwoma młynarzami i dwoma sołtysami zalega z podatkiem.


Pierwszy wymieniony z nazwiska sołtys  Chojna w 1791 roku  Rembarz Stanisław - ur. 1734 w Chojnie,
chrzest 1734 w Biezdrowie, ślub z NN Reginą 06.11.1782 w Biezdrowie, zm. 02.01.1816 w Chojnie, pochowany w Biezdrowie.
W 1823 roku wprowadzono urząd sołtysa (naczelnika samorządu gminnego) w Prusach i Wielkim Księstwie Poznańskim.
W 1850 roku po nadaniu państwu pruskiemu konstytucji w 1856 roku wprowadzono nową ordynację gminną.
Prawo głosu na zebraniach gminnych (wiejskich) mieli tylko posiadacze co najmniej domu w danym powiecie, natomiast chłopi drobni,
bezsprzężni (bez siły pociągowej) - nie mieli głosu indywidualnego, tylko kolegialny. Więksi właściciele kumulowali po kilka głosów.
Udział w zgromadzeniach mogły mieć kobiety i nieletni poprzez zastępców. Sołtys był zarazem sędzią wiejskim wyznaczanym przez pana,
o ile nie było innego zwyczaju. On też zwoływał zebrania gminne, kierował nimi, zarządzał majątkiem gminy, a w sprawach policyjnych
był urzędnikiem administracji państwowej. Gmina uchwalała wysokość świadczeń na cele własne (utrzymanie nauczyciela wiejskiego, szkołę,
chat gminnych, stróży) i rozkładała na mieszkańców ustalone dla gminy podatki państwowe.


Drugi wymieniony z nazwiska sołtys Chojna Radzi Paweł sprawował swój urząd od co najmniej 1852 roku (ur. 30.12.1806 w Chojnie, chrzest 04.01.1807 w Biezdrowie, ślub z Józefą-Reginą Nowak 22.02.1829 w Biezdrowie, świadkowie: Rembacz Stanisław i Piasek Tomasz z Chojna,
zm. 29.12.1898 w Chojnie, pochowany w Biezdrowie). On to będąc 15.04.1865 r. ojcem chrzestnym Katarzyny Radzi, przekazał księdzu (a ksiądz to odnotował w księdze chrztów), że "wieś Choyno sprzedał Wincenty Turno za 75.000 zł Elwangerowi, byłemu burmistrzowi Wrocławia 10 kwietnia transakcja się odbyła".
 

Leon Skrzypczak w opracowaniu z 1966 r. pt.: "Dawne dzieje Chojna n/Wartą", podaje:
"Miałem okazję przeczytać kopię urzędowego dokumentu o uwłaszczeniu rolników w Chojnie w j. niemieckim, który znajdował się w sołectwie.
Na dokumencie figurowało 15 nazwisk mieszkańców Chojna. Wszyscy podpisali się na tym dokumencie krzyżykami z wyjątkiem jednego.
Był nim mój dziadek, sołtys Chojna. Jedyny człowiek, który umiał w tym czasie w Chojnie czytać i pisać i podpisał się na pierwszej stronie dobrym charakterem pisma - Franc Radziej". Małe wyjaśnienie. Po pierwsze powinno być Franciszek Radzi. Po drugie to nie był dziadek L. Skrzypczaka.
Był to Ojca Leona Skrzypczaka siostry teść.
Chodziło o Radzi Franciszek - ur. 04.01.1842 w Chojnie, chrzest 12.11.1845 w Biezdrowie /rodzice chrzestni to: Radzi Bartłomiej i Rembarz Maria z Chojna/, ślub z Reginą Kajda 09.11.1868 w Biezdrowie /świadkowie: Rembarz Józef i Kopka z Chojna/, ślubu udzielał ks. Franciszek Wawrowski, zm. 04.08.1896 w Chojnie /przyczyna śmierci choroba żołądka/, pochowany w Biezdrowie.

W 1872 roku nowa ordynacja powiatowa usunęła prawa policyjne pana wsi oraz jego nadzór nad samorządem wiejskim.
Sołtysi od r. 1874 zostali urzędnikami samorządowymi i państwowymi. Prowadzili sprawy Urzędu Stanu Cywilnego - udzielali ślubów,
prowadzili księgę urodzin, zgonów, meldunkową, wydawali wszelkiego rodzaju zaświadczenia.
Kompetencji urzędnika USC nie miał sołtys w Chojnie. Te sprawy dla mieszkańców Chojna prowadził do roku 1914 USC we Wronkach.
Pierwszym urzędnikiem Urzędu Stanu Cywilnego w Chojnie (od 1914 do 30.12.1919) był Niemiec, leśniczy Wojdt.
Po nim urząd obejmuje rolnik Wojciech Nowak II (do 20.12.1920). Następnie - nauczyciel miejscowej szkoły, Teofil Kluge (do 19.10.1924).


Kolejnym urzędnikiem zostaje Stanisław Bak (od 19.10.1924 do 20.12.1930), który prowadzi sprawy USC również dla wsi Kobusz.
Za działalność społeczną został odznaczony brązowym Krzyżem Zasługi.
Ostatnim urzędnikiem jest Walenty Radziej. Decyzją Wojewody Poznańskiego dnia 31.12.1935 r. USC w Chojnie przeniesiono do Wronek. 
 

Kolejne nazwisko sołtysa pojawia się w kronice straży pożarnej.

   
    Sołtys Stanisław Bak

W 1902 roku sołtys Stanisław Bak za pieniądze gminne kupił konną sikawkę do gaszenia pożarów (ten moment przyjmuje się za datę powstania straży pożarnej w Chojnie). W 1914 r. Stanisław Bak zostaje wcielony do armii pruskiej (za bohaterstwo na froncie odznaczony Żelaznym Krzyżem Zasługi) a sołtysem zostaje Walenty Mikuła. Wieś wówczas liczyła 1400 mieszkańców.



 



Urzędowy Arkusz Podatkowy złożony przez Pawła Mądrawskiego z Błot Małych potwierdzony przez sołtysa Walentego Mikułę
z dnia 29 sierpnia 1919 roku.

 

      
        
Sołtys Walenty Radziej

   
Walenty Radziej z małżonką

W 1924 roku, po rezygnacji Mikuły, na sołtysa wybrano Walentego Radzieja,   zamożnego rolnika (110 ha). Za jego urzędowania (był również skarbnikiem kasy  kościelnej) został wybudowany przez ks. Kopcia kościół. w 1929 r. Walenty Radziej dostąpił zaszczytu uczestniczenia w otwarciu Powszechnej Wystawy Krajowej  w Poznaniu i w uroczystym raucie na zaproszenie Prezydenta RP, Ignacego Mościckiego,
 który odbył się w poznańskim Zamku. Za swą działalność został odznaczony brązowym Krzyżem Zasługi.

 

 

 

 

     
     Sołtys Antoni Jankowski

W grudniu 1934 roku odbyły się wybory sołtysa i podsołtysa. Sołtysem został  Antoni  Jankowski - rolnik z Pola (21 ha),
a podsołtysem Józef Ratajczak - miejscowy kowal  i działacz prorządowy. Dotychczasowy sołtys - Walenty Radziej zrezygnował  
z kandydowania w wyborach na ten urząd. W 1938 roku ze środków gminnych zostaje  wybudowana remiza strażacka.
W tym też roku, Antoni Jankowski został odznaczony brązowym Krzyżem Zasługi przez Prezesa Rady Ministrów - Sławoja Składkowskiego,  
za zasługi na polu podniesienia stanu sanitarno - porządkowego.


 


Kancelaria domaga się zapłaty za przyznane odznaczenie.

 

 


Antoni Jankowski musiał zapłacić 10 zł i 85 gr. za przyznane mu odznaczenie.

 


Po wkroczeniu Niemców do Polski w 1939 r. sołtysem został miejscowy małorolny mieszkaniec Chojna - Niemiec Emil Apitz.
Zabrał on Antoniemu Jankowskiemu akta sołectwa Chojno, zawierające wiele informacji o wsi z ubiegłego i początków obecnego stulecia
i prawdopodobnie je zniszczył. 28 stycznia 1945 r. w Chojnie pojawili się pierwsi żołnierze Armii Czerwonej.


Jedyny obecnie zachowany dokument z podpisem Niemieckiego sołtysa wsi Chojno Emila Apitza.
Dokument został wystawiony dla Władysława Mądrawskiego z Błot Małych.
Władysław Mądrawski po powrocie do Chojna po kapitulacji Warszawy we wrześniu 1939 r. miał obowiązek
co tygodniowego meldowania się u Niemieckiego sołtysa wsi Chojno.

 

Pierwszym powojennym sołtysem ponownie został Antoni Jankowski (chcąc piastować swój urząd musiał wstąpić do PZPR), a podsołtysem - Stefan Bak. Sprawowali ten urząd do 1951 r.

 

 

Kolejnym sołtysem wybrany został Michał Mądrawski, rolnik z Pola.

     
         Sołtys Michał Mądrawski


W wyniku przeprowadzenia reformy administracyjnej kraju w miejsce gmin wprowadzono gromadzkie rady narodowe. W grudniu 1954 r. odbyły się wybory do Gromadzkiej Rady Narodowej w Chojnie. Pierwszym jej przewodniczącym został Michał Mądrawski a sołtysem - Edward Jarysz z Błot Małych. 

                   
         Sołtys Edward Jarysz

W kolejnych wyborach do GRN, radny Michał Mądrawski został pozbawiony legitymacji  PZPR za czynne życie religijne i przynależność do rady parafialnej, wobec czego nie mógł  ponownie kandydować na przewodniczącego.
Przewodniczącym został Wojciech Pawlaczyk z Błot Wielkich. Przed upływem kadencji, w styczniu 1963 r. nowym przewodniczącym GRN został dotychczasowy sołtys - Edward Jarysz.

Wraz ze zmianą przewodniczącego dokonano podziału Chojna na trzy sołectwa - miejscowości: Chojno Błota, Chojno Młyn, Chojno Wieś.
Gromady zostały zlikwidowane w 1972 r., a podział pozostał do dziś.


Sołtysi:

Sołectwo Chojno - Błota: Jakub Kołodziej, Ludwik Pawlaczyk, Jan Bartniczak, Gabriela Bartniczak, 
   Grzegorz Spychała, Jarosław Mikołajczak;

    
 Jakub Kołodziej w mundurze policyjnym w okresie międzywojennym w Chojnie


Jakub Kołodziej z małżonką, jako policjant posterunku policji w Chojnie w latach 1932 - 1939
Po wojnie rolnik na Błotach Wielkich

 

Jakub Kołodziej - Komendant Posterunku Policji Państwowej w Chojnie

 

Jakub Kołodziej - urodził się 20 lipca 1891 r. w Laskach pow. Kępno

Mając 18 lat w 1909 roku podjął pracę przy budowie linii kolejowej Kępno - Namysłów. Pracował tam do 1910 roku.

Od 1911 r. do września 1912 r. pracował w Bremenhafen jako robotnik portowy.

We wrześniu 1912 r. został powołany do armii pruskiej, od 1914 roku bierze udział w działaniach wojennych na froncie zachodnim. W listopadzie 1917 dostał się do niewoli angielskiej, gdzie przebywa do kwietnia 1919 roku.

W dniu 15 kwietnia 1919 roku we Francji zostaje wcielony do armii gen. Hallera, pełni służbę przy sztabie 3 dywizji armii gen. Hallera, jako radiotelegrafista. Bierze udział w wojnie bolszewickiej. 23 kwietnia 1920 roku zostaje zdemobilizowany z wojska.

 W dniu 20 lipca 1920 roku wstępuje do Policji Państwowej.

Pierwszym miejscem pracy był posterunek w Mroczy koło Nakła nad Notecią. Następnie zostaje przeniesiony do Ponieca jako Komendant Posterunku.

W 1932 zostaje mianowany komendantem posterunku policji w Chojnie, pełni tą funkcję do września 1939 roku. Mieszka wraz z rodziną w budynku posterunku policji w Chojnie.

We wrześniu 1939 roku bierze udział w wyprowadzeniu i wypuszczeniu na wolność więźniów  z Wronieckiego Zakładu Karnego. Po wykonaniu tego zadania otrzymuje rozkaz transportu akt urzędowych do Warszawy. Przebywa tam, aż do poddania się Warszawy we wrześniu 1939 roku pełniąc różne funkcje porządkowe.

Po wkroczeniu okupanta do Warszawy nie chcąc służyć pod jego rozkazami opuścił samowolnie szeregi Policji Państwowej i w przebraniu cywilnym przedostał się do Chojna.  Zamieszkał z rodziną w Chojnie na Błotach Wielkich. Przez czas okupacji, aż do 1956 roku pracował w lasach państwowych w leśnictwie Lubowo, Nadleśnictwo Mokrz później Wronki.

W 1963 roku został wybrany sołtysem sołectwa Chojno Błota pełnił tą funkcję do 1974 roku. Zmarł 20 września 1974 r., jest pochowany na cmentarzu parafialnym w Chojnie.

 

 


     
    Sołtys Ludwik Pawlaczyk


    
      Sołtys Jan Bartniczak


   
  Sołtys Gabriela Bartniczak

   Sołtys Grzegorz Spychała


    
 
  Sołtys Jarosław Mikołajczak
 

Sołectwo Chojno - Wieś: Mieczysław Jankowski, Mieczysław Grzelak, Edmund Piasek;

     
  Sołtys Mieczysław Jankowski

   Sołtys Mieczysław Grzelak


                                                     
 
     Sołtys Edmund Piasek



Sołectwo Chojno - Młyn: Szczepan Dorna, Andrzej Bździiel, Zbigniew Beger, Andrzej Kaczmarek, 
   Paweł Kahl.

  
      Sołtys Szczepan Dorna 

    
      Sołtys Andrzej Bździel  

      Sołtys Zbigniew Beger

    Sołtys Andrzej Kaczmarek

                                                                        
      
          Sołtys Paweł Kahl



Materiał źródłowy:
"Słownik historyczno - geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu" (PAN 1983r.),
"Uwłaszczenie chłopów w Wielkopolsce w XIX w." - W. Jakóbczyk, księgi USC Wronki,
"Chojno nad Wartą" - maszynopis Z. Radziej,
kronika Szkoły Podstawowej w Chojnie,
"Dzieje Chojna nad Wartą" - maszynopis L. Skrzypczak, wywiady.

 

 

 
Sołtys Sołectwa Chojno Błota - Jarosław Mikołajczak




* Jan Ostroróg (1436-1501), sekretarz króla Kazimierza Jagiellończyka, kasztelan międzyrzecki, poznański, starosta wielkopolski, wojewoda poznański, podskarbi wielki koronny. Po śmierci pierwszej żony, w 1494 r. poślubia Dorotę Wrzesińską, z którą ma córkę - Poliksenę i syna - Hektora. W 1498 r. zapisuje Poliksenie 3000 florenów na wsiach: Chojno, Łagwy i Szewce (k. Buku).

opracował:
Jarosław Mikołajczak


Powrót na stronę główną