Samochody chojeńskiej straży

Sikawka konna zakupiona w 1902 roku przez sołtysa Stanisława Baka

 


Przemarsz główną ulicą Chojna z okazji 50 lecia OSP Chojno

Sikawką konną powozi Paweł Sikora mieszkaniec Chojno Młyn, za sikawką jedzie 300 litrowa beczka na wodę ciągnięta jest przez jednego konia, była ona w zestawie do sikawki.

 

......................................................................................................................................................................................................................................

 

Ford V-8 Truck (1952 – 1958), rok produkcji 1936 r.

Wiosną 1952 roku z inicjatywy Leona Jankowskiego w rocznicę 50– lecia OSP Chojno, z własnych funduszy zakupiono pierwszy samochód strażacki, był nim Ford V-8 Truck. Aby zgromadzić odpowiednią pulę pieniędzy, zaciągnięto pożyczkę  w Banku, oficjalnie na zakup krowy.

 

 

 

……………………………………………………………………………………………………

Chevrolet Canada C60L  4x4, 158" rozstaw osi, 3 ton (1958 – 1964),
rok produkcji 1941 r.

Zakupiony w 1958 r. użytkowany do 1964 r - sprzedany do Międzychodu (Tadeusz Drab zaciągał go tam traktorem).

Ford Canada F60L  http://www.youtube.com/watch?v=-y9-qet6htg&feature=related

 

 

 

 

 

 

 

…………………………………………………………………………..................................................................................................……….................

 

Dodge T214-WC51 3/4 t, 4x4 (1964 – 1973), rok produkcji 1943 r.

W 1964 roku Komenda Powiatowa Straży Pożarnych w Szamotułach przydzieliła OSP Chojno dwa samochody - ciągniki artyleryjskie marki Dodge
o nośności ¾ tony wycofane z jednostki wojskowej. W załatwieniu przydziału pomógł oficer Wojska Polskiego pochodzący z Chojna - Edmund Dymek.
Samochody te były eksploatowane do 1973 roku.

 
Dodge T214-WC52 ’Beep’, Truck, 3/4 t, 4x4, 1943 r.

Produkcja Dodge WC51 rozpoczęła się w 1942 roku w odpowiedzi na zapotrzebowanie armii USA na wielozadaniowe pojazdy z napędem na cztery koła, o nośności większej niż popularne "Willysy". Pełna nazwa tego pojazdu to Dodge T214-WC51 4x4 3/4 tony, a popularnie był nazywany "Beep" – "Big Jeep". Dodge w wersji WC51 były wykorzystywane głównie do przewozu żołnierzy i holowania artylerii. W latach 1942-1945 wraz z modelem WC52 (który różnił się zewnętrznie od WC-51 jedynie wyciągarką zamontowaną na przednim zderzaku) wyprodukowano ok. 34000 pojazdów.

Podwozie T214 zostało wykorzystane do skonstruowania wielu wersji specjalistycznych, które również weszły do produkcji. Poniżej prezentowany jest spis wszystkich wersji z ich krótką specyfikacją:

Dane techniczne (dla wersji WC51):

Wszystkie wersje pojazdów T214 wykorzystywano masowo w armiach koalicji antyhitlerowskiej w latach wojny. Do głównych użytkowników należały Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, a także Związek Radziecki, który otrzymał sporo tych ciężarówek w ramach umowy Lend-Lease (z tej puli pochodziły również pojazdy wykorzystywane w Wojsku Polskim). W oddziałach powietrznodesantowych armii USA Dodge WC51 i ich wersje pochodne były wykorzystywane w kompaniach serwisowych oraz w pododdziałach medycznych. Na przykład 505PIR posiadał trzy wozy WC51 w swojej kompanii serwisowej.

 

 

W momencie ruszenia machiny wojennej i przystąpienia Stanów Zjednoczonych do 2 wojny światowej powstała potrzeba przygotowania projektu nowej konstrukcji samochodu o ładowności 1/2 tony. Najwięcej doświadczenia w tym kierunku posiadała firma Dodge z Detroit, która od lat 30-tych zajmowała się produkcją półciężarówek i posiadała sprawdzony już model T 207 WC 4.


 

Konstrukcja
owy model Dodge'a T 214 WC 52 w dużej mierze oparto o sprawdzone rozwiązania techniczne. Konstruktorzy głównie skupili się na obniżeniu środka ciężkości oraz całej sylwetki wozu. Bazą konstrukcji została bardzo solidna rama, do której przy pomocy resorów półeliptycznych zamocowano mosty napędowe, do resorowania służyły amortyzatory ramieniowe - olejowe. Do ramy zamontowano rzędowy 6-cylindrowy silnik dolnozaworowy, o pojemności 3772 cm3 i mocy 92 KM. Do silnika zamocowano skrzynię biegów o czterech przełożeniach do przodu i biegiem wstecznym. Należy pamiętać w Dodge'u pierwszy bieg był biegiem terenowym, ponieważ Dodge nie posiadał skrzyni redukcyjnej, a tylko skrzynię rozdzielczą, z której wychodził napęd na przednią oś. Skrzynia biegów była dodatkowo wyposażona w przystawkę do napędu wyciągarki.. Wyciągarkę zamontowano w przedniej części ramy i połączono ją wałem kardana z przystawką. Wyciągarka posiadała udźwig 2,5 tony, udźwig jednak był podany z dużym zapasem i tak naprawdę mogła uciągnąć dużo więcej. Solidna lina oraz hak sprawdzały się w wielu ciężkich akcjach. W tylnej części ramy zamontowano zbiornik paliwa, który mieścił 115 l benzyny. Nie była to zadowalająca pojemność jak na apetyt Dodge'a, który wynosił średnio 27 l / 100km.
 



Nadwozie

Nadwozie Dodge'a zostało wykonane w pierwszym etapie wojennej produkcji całkowicie z blachy, poza podłogą w skrzyni ładunkowej oraz ławkami. Z przodu pojazdu zamontowano atrapę, która została wyposażona w specjalne okulary, chroniące przednie lampy przed uszkodzeniem, w trakcie jazdy terenowej przez zarośla. Atrapa ta również chroniła chłodnicę przed uszkodzeniem, dlatego została wykonana z grubych prętów oraz płaskownika. Nad przedziałem silnikowym znajdowała się maska, która była otwierana na boki, zarówno z lewej jak i z prawej strony, co dawało dogodny dostęp do silnika. Obszerne przednie błotniki nadają niepowtarzalny urok sylwetce Dodge'a, a podczas napraw silnika służą jako półki na klucze bądź drobne części oraz siedzisko dla mechanika. Z przodu umiejscowiono też reflektory, notki oraz lampę typu Black-out. W dalszej części nadwozia znajduję się kokpit kierowcy, który jest oddzielony od skrzyni ładunkowej. Jest to cały element przykręcony do ramy, który posiada deskę rozdzielczą oraz dwa fotele kierowcy i pasażera. W przedniej części zamocowana jest rama okna kierowcy, którą można położyć do przodu i przypiąć karabinkami do maski. Jest to istotnie podczas transportu oraz do jazdy w warunkach bojowy, co umożliwia prowadzenie ognia do przodu. Rama okna została wyposażona w wycieraczki z napędem pneumatycznym, zasilanym z kolektora ssącego. W kokpicie na desce rozdzielczej znajdują się zegary, przełączniki oraz schowek po stronie pasażera, ciekawostką jest półka na mapę wyciągana spod schowka. Tylna część nadwozia jest zupełnie osobnym elementem przymocowanym do ramy. Jak już wspomniałem, tylna paka – poza podłogą – została wykonana w całości z metalu. W późniejszym okresie wojny, kiedy zaczęto oszczędzać stal wprowadzono modyfikację również w nadwoziu Dodge'a i zewnętrzne poszycie boków nadwozia pozostawiono metalowe, natomiast cały środek wykonano z drewna.
 

 

Ładownia
Górna część skrzyni ładunkowej automatycznie służyła za ławkę. Z tyłu skrzynia posiadała otwieraną burtę wykonaną z metalu, do której mocowano kratę na narzędzia saperskie: łopatę, siekierę, kilof. Całość pojazdu została przykryta plandeką brezentową, która składała się z czterech części: daszku nad kierowcą, który mocowany jest do plandeki głównej, rozciągniętej nad przedziałem towarowym, oraz dwóch kotar. Pierwsza oddzielała kierowcę od przedziału ładunkowego i tylna, zasłaniała tył przedziału towarowego. Plandeka była rozciągnięta na trzech drewnianych pałąkach.
 



Wyposażenie
Dodge był wyposażony z tyłu w hak holowniczy do ciągnięcia przyczepy ewentualnie lekkiej armaty. Z przodu pojazdu zamocowano dwa haki, które służyły między innymi, do wyciągnięcia pojazdu z opresji. Jak już wspomniałem Dodge posiadał duży apetyt na benzynę i dlatego wyposażono go w dwa do trzech mocowań na kanistry. Wsiadanie do pojazdu ułatwiały szerokie, wygodne stopnie. Koło zapasowe zamontowano od strony kierowcy, które było przykręcone do stojaka wspierając się na stopniu specjalnie wyprofilowanym pod koło. Rozwiązanie to niestety uniemożliwiało wsiadanie kierowcy do wozu z lewej strony i dlatego kierowca wsiadał od strony prawej. Koła w Dodge'u to bardzo solidny element: stalowa pierścieniowa felga, skręcana na śruby, na którą zakłada się płaszcz gumowy, następnie dętkę, a na koniec oponę. Opona jest standardowa dla pojazdów tym przedziale ładowności 900/16, z bieżnikiem w kształcie „stopy wielbłąda”. Duży „balon” sprawia, że jazda samochodem jest jak na warunki wojskowe, komfortowa. Duża ilość warstw kordu powoduje też, że opona jest bardzo mocna i odporna na przebicia. Ciężarówkowa średnica koła, oraz stosunkowo nieduży rozstaw osi powoduje, że Dodge posiada bardzo dobre własności terenowe. Wielokrotnie sprawdziło się to na froncie w warunkach wojennych. Niewątpliwie minusem jest instalacja elektryczna 6-cio voltowa. Niektóre modele Dodge'a posiadały instalacje 12-to voltową, głównie te które wyposażono w radiostacje. Jednak całość konstrukcji stanowiła mocny, niezawodny samochód terenowy, który przetrwał tyle lat i do dzisiaj może cieszyć rzesze pasjonatów pojazdów militarnych. Dodge WC 52 przedstawiony na zdjęciach pochodzi z kolekcji Muzeum Broni Pancernej i Militariów w Bielsku-Białej.  www.militaria.bielsko.com.pl

 

 

Dodge T 214 WC 52 – dane techniczno - ekspolatacyjne

Silnik    6-cio cylindrowy dolnozaworowy chłodzony cieczą
Moc    92 KM
Pojemność    3772 cm3
Skrzynia biegów     4 przełożenia + bieg wsteczny
Instalacja    6 V
Zapas paliwa    115 l
Zużycie paliwa    26-28l/100km
Masa    2517kg
Długość    4,47 m
Szerokość    2,11 m
Wysokość    2,16 m
Prześwit    0,27 m
Rozstaw osi    2,49 m
 

 

 


Edmund Dymek  na Bliskim Wschodzie w wojskach ONZ - 1978 r.
W 1964 roku Komenda Powiatowa Straży Pożarnych w Szamotułach przydzieliła OSP Chojno dwa samochody - ciągniki artyleryjskie marki Dodge
o nośności ¾ tony wycofane z jednostki wojskowej. W załatwieniu przydziału pomógł oficer Wojska Polskiego pochodzący z Chojna - Edmund Dymek - absolwent Szkoły Podstawowej w Chojnie.
Samochody te, były eksploatowane do 1973 roku.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

…………………………………………………………………………………….......................................................................................................................................……..

Star- 66  (1973 – 2000), rok produkcji 1973 r.

W 1973 r. - Komenda Wojewódzka Straży Pożarnych w Poznaniu przyznała straży samochód marki „Star- 66” z kompletnym wyposażeniem.
Dotychczasowe pojazdy ze względu na brak części zamiennych zostały wycofane z użytku. 

………………………………………………………………………………………………..

Star 244  (2000 – 2011), rok produkcji 1978 r.

2000 r. - w lutym OSP Chojno otrzymało samochód gaśniczy „Star 244” z pełnym wyposażeniem i autopompą po byłej jednostce Zakładowej OSP „Spomasz” Wronki.

 

 

………………………………………………………………………………………………..

Renault  S 170  4X4  (2011 - ), rok produkcji 1990 r.

Renault  S 170  4X4

Cena (brutto): 79 000 PLN / 19 970 EUR

Rok produkcji: 1990, Przebieg w km: 32 000 km, Moc: 170 KM (125 kW), Rodzaj paliwa: olej napędowy (diesel), Kolor: czerwony-metallic, Liczba osi: 2,

Dodatkowe wyposażenie:

4x4, hak, wspomaganie kierownicy

 Opis pojazdu:

AUTO SPROWADZONE I PRZYGOTOWANE DO REJESTRACJI, ORYGINALNY PRZEBIEG 32000KM, PRZEBIEG UDOKUMENTOWANY KSIĄŻKAMI SERWISOWYMI,
STAN IDEALNY, NIE EKSPLOATOWANY W KRAJU, ORYGINALNA POWŁOKA LAKIERNICZA, RAMA NIE POSIADA ŻADNYCH OGNISK KOROZJI, AUTO BEZWYPADKOWE,

WYPOSAŻENIE:

- ORYGINALNA ZABUDOWA POŻARNICZA FIRMY "SIDES",
- ŻALUZJE ALUMINIOWE,
- OŚWIETLENIE SKRYTEK,
- KABINA ZESPOLONA JEDNOMODUŁOWA 4 DRZWIOWA NA 8 OSÓB,
- SKRZYNIA MANUALNA 6 BIEGOWĄ,
- NAPĘD TERENOWY 4X4,
- BLOKADA MIĘDZYMOSTOWA,
- BLOKADA PRZEDNIEGO ORAZ TYLNIEGO MOSTU,
- ZWALNIACZ NAPĘDOWY UŁATWIAJĄCY WYJAZD AUTA Z TRUDNEGO TERENU,
- Z TYŁU AUTA ZAINSTALOWANY HYDRAULICZNIE PODNOSZONY PODEST WRAZ Z MOCOWANIEM DO ZWIJADEŁ WĘŻOWYCH,
- NOWA SYGNALIZACJA ŚWIETLNA,
- SZPERACZ POGOŻELISKOWY (HALOGEN) Z PRZODU ORAZ Z TYŁU AUTA,
- AUTOPOMPA ZAINSTALOWANA W TYLNIEJ CZĘŚCI AUTA,
- AUTOPOMPA ZABEZPIECZONA ŻALUZJĄ,
- SZYBKIE NATARCIE ZE ZWIJADŁEM ELEKTRYCZNYM,
- ZBIORNIK NA WODĘ WYKONANY Z TWORZYWA SZTUCZNEGO Z FALOCHRONAMI O POJEMNOŚCI 3000L,
- NA DACHU ZAINSTALOWANE SANKI DO MOCOWANIA DRABINY,
- Z PRZODU AUTA ZAINSTALOWANA FABRYCZNA WCIĄGARKA HYDRAULICZNA,
 

 

 

 

materiał zebrał i opracował: J. Mikołajczak